Dynamika i wyzwania związane z długiem publicznym Stanów Zjednoczonych

Dług publiczny Stanów Zjednoczonych składa się ze skarbowych papierów wartościowych utrzymywanych przez inwestorów publicznych i rachunków wewnątrzrządowych. Zadłużenie rośnie w latach deficytu budżetowego, kiedy rząd musi zaciągać pożyczki, a spada w latach nadwyżek z powodu nadwyżek dochodów. Jego stosunek do PKB rośnie podczas wojen i recesji, ale może spaść z powodu wzrostu gospodarczego, inflacji lub nadwyżek rządowych.

Pod koniec 2024 r. całkowite zadłużenie przekroczyło 35 bilionów dolarów, z przewidywanym wzrostem do 172% PKB do 2054 roku. Wynika to z faktu, że wydatki na obowiązkowe programy i odsetki od zadłużenia przewyższają wzrost dochodów. Starzejące się społeczeństwo i rosnące koszty opieki zdrowotnej budzą długoterminowe obawy o stabilność polityki fiskalnej USA.

Pandemia COVID-19 znacznie zwiększyła dług publiczny: deficyt budżetowy w 2020 r. wyniósł 3,3 bln dolarów, stając się największym od 1945 r. W 2021 r. inwestorzy zagraniczni posiadali około 7,7 bln dolarów amerykańskiego długu, co podkreśla globalne znaczenie amerykańskiego długu. Limit pożyczek ustalony przez pułap zadłużenia krajowego był wielokrotnie podnoszony, aby zapobiec niewypłacalności.

Dług publiczny dzieli się na rynkowe i nierynkowe papiery wartościowe. Te pierwsze obejmują obligacje skarbowe i bony skarbowe będące przedmiotem aktywnego obrotu na rynku, podczas gdy te drugie są powiązane z funduszami, takimi jak Social Security. Stosunek zadłużenia do PKB pozostaje kluczowym wskaźnikiem kondycji fiskalnej rządu. Wzrósł on z 34,7% PKB w 2000 roku do ponad 100% w ostatnich latach. Podczas gdy wzrost gospodarczy i inflacja mogą tymczasowo obniżyć ten wskaźnik, obciążenie długiem stale rośnie od lat 80. z powodu zmian podatkowych, wydatków wojskowych i kryzysów finansowych.

W przeszłości zadłużenie rosło podczas recesji, jak miało to miejsce po kryzysie z 2008 r., kiedy to duże pakiety ratunkowe, w tym Recovery Act, znacznie zwiększyły zadłużenie. Podobnie, zadłużenie rosło w ostatnich latach z powodu środków pandemicznych mających na celu wsparcie gospodarki i zmian w polityce podatkowej, takich jak obniżki podatków od osób prawnych w 2017 roku. Ogólnie rzecz biorąc, wzrost zadłużenia podkreśla potrzebę zrównoważenia wydatków i dochodów rządowych.

Posiadacze długu

W październiku 2018 r. zagraniczne firmy posiadały 6,2 bln dolarów długu Stanów Zjednoczonych, co stanowiło 39% całkowitego długu rządowego (16,1 bln dolarów) i 28% całkowitego długu (21,8 bln dolarów). Do grudnia 2020 r. własność zagraniczna spadła do 33% (7 bln dolarów z 21,6 bln dolarów), z 4,1 bln dolarów (59,2%) w posiadaniu zagranicznych rządów i 2,8 bln dolarów (40,8%) w posiadaniu inwestorów prywatnych. Największymi krajowymi posiadaczami były Japonia (1,2 bln dolarów lub 17,7%), Chiny (1,1 bln dolarów lub 15,2%) i Wielka Brytania (0,4 bln dolarów lub 6,2%).

<

W ujęciu historycznym udział obcych krajów w zadłużeniu Stanów Zjednoczonych wzrósł z 13% w 1988 r. do 34% w 2015 r., ale od tego czasu spadł. Udział Chin, który osiągnął szczytowy poziom 1,3 bln dolarów (9,1% zadłużenia USA) w 2011 r., spadł do 5% w 2018 r., a udział Japonii spadł z 1,2 bln dolarów (7%) w 2012 r. do 4% do 2018 r.

Pomimo znacznego zadłużenia, Stany Zjednoczone zarabiają więcej na swoich aktywach za granicą niż wypłacają zagranicznym inwestorom. Jednak międzynarodowa pozycja inwestycyjna netto nadal odzwierciedla deficyt w wysokości 9 bilionów dolarów.

Prognozy

Kongresowe Biuro Budżetowe (CBO) oceniło wpływ ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu oraz powiązanych przepisów dotyczących wydatków, przewidując znaczny wzrost deficytu budżetowego i długu publicznego USA w latach 2018-2028. W roku fiskalnym 2018 deficyt prognozowany jest na 804 mld dolarów, co oznacza wzrost o 21% w porównaniu z 2017 r. i o 39% w porównaniu z poprzednią prognozą bazową przygotowaną za prezydenta Obamy. 

Skumulowany deficyt na lata 2018-2027 ma wynieść 11,7 bln dolarów, czyli o 1,6 bln dolarów więcej niż w poprzedniej prognozie. Wzrost ten wynika z 1,7 bln dolarów utraconych dochodów z powodu cięć podatkowych i 1 bln dolarów dodatkowych wydatków, częściowo skompensowanych przez 1,1 bln dolarów dodatkowych dochodów związanych z wyższym wzrostem gospodarczym.

CBO spodziewa się, że dług publiczny znacznie wzrośnie, z 78% PKB (16 bln dolarów) w 2018 r. do 96% PKB (29 bln dolarów) do 2028 r., najwyższego poziomu od II wojny światowej. Zgodnie z alternatywnym scenariuszem, w którym niektóre polityki, takie jak przedłużenie indywidualnych ulg podatkowych po 2025 r., zostaną utrzymane, łączny deficyt może wzrosnąć o 13,7 bln dolarów w latach 2018-2027. Na poziomie gospodarstwa domowego wzrost zadłużenia wyniósłby od 12 700 dolarów do 28 500 dolarów na gospodarstwo domowe, w zależności od scenariusza.

Przewiduje się, że w 2020 r., w obliczu pandemii COVID-19, deficyt osiągnie 3,3 bln dolarów, czyli 16% PKB, ponad trzykrotnie więcej niż w 2019 r. i najwięcej od 1945 r. Oczekuje się również, że dług publiczny gwałtownie wzrośnie, z 79% PKB w 2019 r. do 98% w 2020 r.

Wpływ na wzrost gospodarczy

Badanie przeprowadzone przez ekonomistów Kennetha Rogoffa i Carmen Reinhart (2010) wykazało, że wysoki poziom długu publicznego (ponad 90% PKB) może zmniejszyć wzrost gospodarczy nawet o 1,6% rocznie, w porównaniu do 3-4% w przypadku umiarkowanego lub niskiego zadłużenia. Jednak w 2013 r. naukowcy z University of Massachusetts odkryli błędy w obliczeniach i metodologii pierwotnego badania, twierdząc, że nie ma związku między wysokim zadłużeniem a wolniejszym wzrostem. Reinhart i Rogoff, pomimo korekt, argumentowali, że ujemna korelacja utrzymuje się, chociaż inni ekonomiści, tacy jak Paul Krugman, argumentowali, że niski wzrost prowadzi do wyższego zadłużenia, a nie odwrotnie.

Były prezes Rezerwy Federalnej Ben Bernanke podkreślił w 2010 r., że nie ma jeszcze wyraźnych dowodów na to, że poziomy zadłużenia zagrażają stabilności gospodarczej, ale rosnące zadłużenie wymaga podjęcia działań w celu zmniejszenia deficytów do zrównoważonego poziomu.

Wnioski

Dług publiczny Stanów Zjednoczonych nadal rośnie, podkreślając potrzebę zrównoważonej polityki gospodarczej. Obecne wyzwania wymagają strategicznego podejścia do reformy podatkowej i budżetowej, aby uniknąć negatywnych konsekwencji dla gospodarki. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę lekcje z przeszłości i zbudować długoterminową strategię fiskalną skoncentrowaną na zrównoważonym rozwoju.